تحریریه پزشك امروز
متخصصان آمریكایی در یك آزمایش جدید برای اولین بار به شواهدی از انتقال DNA انسان به ژنوم باكتری عامل بیماری سوزاك دست یافته‌اند. محققان دانشگاه نورت وسترن خاطر‌نشان كردند كه این كشف اطلاعات جدیدی را در زمینه تكامل و توانایی باكتری سوزاك و سازگاری و بقای این باكتری در بدن میزبان انسانی ارایه كرده است كه در اختیار داشتن این اطلاعات قطعا در درمان بیماری تاثیر مطلوب‌تری خواهد داشت. دكتر‌هانك سیفرت استاد میكروبیولوژی در این دانشگاه متذكر شد: این یافته اهمیت تكاملی دارد چون نشان می‌دهد كه وقتی انسان بتواند به این نسخه‌های كپی‌شده از مولكول وراثتی DNA دست پیدا كند، گام‌های تكاملی وسیع‌تری را می‌تواند طی كند.
مطالعه جدید نشان داده است كه باكتری سوزاك از میزبان خود برای تكامل یافتن اطلاعات ژنتیكی دریافت می‌كند و به همین خاطر میكروب قادر خواهد بود كه تا حد فوق‌العاده‌ای خود را با بدن میزبانش سازگار كند. برای بیماران مبتلا به سوزاك داروی آنتی‌بیوتیک به شکل قرص، شربت یا آمپول تجویز می‌شود. چنانچه بیمار به آنتی‌بیوتیک‌ها حساسیت داشته یا احتمال می‌دهد که باردار باشد، باید حتما این موضوع را با پزشک در میان بگذارد.
همچنین کامل کردن دوره درمان نیز ضروری است. متخصصان می‌گویند در زنان چنانچه این بیماری به موقع درمان نشود، می‌تواند منجر به بیماری التهاب لگن خاصره شود. این التهاب مربوط به لوله‌های رحم است که باعث بروز تب، درد زیر شکم و درد پشت می‌شود. اگر جواب تست سوزاک مثبت باشد این بیماری به راحتی قابل درمان است. پزشک متخصص احتمالا آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کند که به صورت قرص و یا تزریق آمپول خواهد بود. آنتی‌بیوتیک‌های رایج برای سوزاک شامل افلوکسین و سفیکسین و سفتریاکسین هستند.
آزمایش واکسن همگانی ضدآنفلوآنزا بر روی انسان
دانشمندان انگلیسی برای اولین بار اثرات واکسن همگانی ضد آنفلوآنزا را بر روی گروه کوچکی از داوطلبان آزمایش کردند. پژوهشگران دانشگاه آکسفورد به سرپرستی «سارا گیلبرت» از موسسه «جنر» میزان اثربخشی واکسن همگانی (یونیورسال) ضد آنفلوآنزا را بر روی انسان آزمایش کردند. این واکسن همگانی می‌تواند انسان را در برابر گونه‌های مختلف ویروس آنفلوآنزا شامل انواع ویروس‌های پرندگان، فصلی و A محافظت کند. با ورود این واکسن دیگر نیازی به فرمول‌نویسی دوباره واکسن‌های آنفلوآنزای فصلی در هر سال نیست.
در حال حاضر همه ساله با آغاز فصل سرما واکسن‌های ضد آنفلوآنزای جدیدی عرضه می‌شوند که هزینه‌های بالایی را به شرکت‌های داروسازی تحمیل می‌کند و برای تولید هر واکسن جدید حداقل به 4 ماه کار نیاز است. این واکسن همگانی به جای اینکه به پروتئین‌های لایه خارجی ویروس که قابل جهش یافتن و تغییر هستند آسیب برساند به پروتئین‌های داخلی بدن ویروس که در تمام گونه‌های ویروس آنفلوآنزا مشترک هستند حمله می‌کند. تیم سارا گیلبرت این واکسن همگانی را بر روی گروه کوچکی شامل 22 داوطلب آزمایش کرد.
در این آزمایش 11 داوطلب سالم را واکسینه کردند. سپس این 11 نفر به همراه 11 داوطلب دیگری که واکسینه نشده بودند با گونه «ویسکونسین» ویروس آنفلوآنزای H3N2 آلوده شدند. ویروس H3N2 گونه ویسکونسین نخستین بار در سال 2005 نمونه‌گیری شد. سپس تمام داوطلبان دو بار در روز کنترل می‌شدند و سرفه، گلو درد و سطح ترشحات مخاطی آنها ثبت می‌شد.
نتایج این آزمایشات نشان داد که واکسن همگانی بر روی تمام 11 داوطلب عمل کرد. در این افراد سطح فعالیت لنفوسیت‌های T به حداکثر رسید و این سلول‌های سیستم ایمنی موفق شدند با ویروس مبارزه کنند. هر چند نتایج اولیه آزمایش بر روی این گروه کوچک کاملا مثبت بود اما پیش از عرضه تجاری این واکسن نیاز است که مقامات بهداشتی بین‌المللی مجوزهای آزمایش بر روی گروه‌های هزاران نفری را صادر کنند.
دست مصنوعی با قابلیت كنترل ذهنی ساخته شد
دانشمندان موفق به ساخت نوعی اندام مصنوعی شده‌اند كه به جای موتور با ذهن كنترل می‌شود. دانشمندان دانشگاه نورث‌وسترن آمریكا موفق به یافتن راهی شده‌اند كه با اتصال عصب‌های عضو آسیب‌دیده به ماهیچه‌های سینه بتوانند عضوی بسازند كه با ذهن كنترل شود.
هنگامی كه فرد معلول به حركت ماهیچه‌های سینه خود فكر می‌كند، این سیگنال‌ها توسط عصب‌هایی منتقل می‌شود كه قبلا به دست متصل شده و توسط یك رایانه كه اطلاعات را به پروتزها می‌رساند تفسیر می‌شوند. این عضو جدید بر پایه تحقیقاتی بر روی اعصاب موجود در یك عضو قطع شده انجام شد كه در پی قطع شدن تا مدت كوتاهی سالم می‌ماند. این دانشمندان در حال حاضر به تحقیقات خود در این زمینه ادامه می‌دهند كه چگونه الگوهای متفاوت از فعالیت مغزی می‌تواند برای كنترل اندام مصنوعی مورد استفاده قرار گیرد.
تیم تحقیقاتی در حال حاضر این سیستم را كه به تفسیر سیگنال‌های مغز پرداخته و به بیماران اجازه می‌دهد كه روی گستره وسیع‌تری از حركات كنترل داشته باشند، به خوبی تنظیم كرده‌اند. در حالی كه بیشتر معلولان فاقد دست با گذشت زمان، كنترل روی عصب‌های خود را به دلیل عدم استفاده طولانی مدت از آنها از دست می‌دهند، عضو جدید كه روی یك انسان آزمایش شده است باعث شده كه این سیگنال‌ها قوی‌تر شوند.
