ليزردرمانی ضايعات پيگمانته در تاتو
اثربخشی لیزرها در درمان ضایعات پیگمانته جلدی به لایهای كه رنگدانه در آن وجود دارد (درم، اپیدرم)، نحوه آرایش رنگدانهها (داخل سلولی یا خارج سلولی) و نوع رنگدانه (ملانین) بستگی دارد.
لیزرهای مورد استفاده در درمان ضایعات پیگمانته و تاتو شامل لیزرهای نور سبز، نور قرمز، لیزرهای نزدیك مادون قرمز و روشهای لیزری غیراختصاصی است. یك برتری در جذب ملانینی نور در حد فاصل طول موجهای630 تا 1100 نانومتر وجود دارد كه همراه با نفوذ مناسب درمی نیز میباشد.
از آنجا كه نور لیزرهای سبز تنها تا حد درم پاپی نفوذ میكنند، عمدتا در درمان ضایعات پیگمانته سطحی موثرند. نور لیزرهای قرمز به خوبی توسط ملانین جذب میشوند و در مقایسه با لیزرهای نور سبز تا عمق بیشتری در پوست نفوذ میكنند؛ به همین دلیل در درمان ضایعات عمقیتر، سودمند میباشند. لیزرهای نور سبز كه طول موج كمتر و حدود 500 نانومتر دارند، بیشتر در ضایعات سطحی قابل استفاده میباشند. لیزرهای نور قرمز كه طول موجی حدود 700 نانومتر داشته و قابلیت نفوذ بیشتری دارند در ضایعات پیگمانته عمقیتری را میتوانند درمان كنند. در درمان تاتو، نكته قابل توجه، نوع رنگ پیگمانته است كه بر حسب رنگ تاتو، نوع لیزر موثر بر آن متفاوت است.
نوع لیزری كه در درمان تاتوها استفاده میشوند شامل: گروه Ruby Laser , Nd:YAG و Alexandrite هستند كه بر حسب رنگ تاتو، دستگاههای متفاوت، به صورت موردی كاربرد دارند. به عنوان مثال، تاتوهای قرمز با لیزرهای
Q-Switched Nd:YAG درمان میشوند، تاتوهای آبی و سبز با Q-Switched alexandrite و تاتوهای ارغوانی و بنفش با Q-Switched Ruby قابل درمان میباشند.
نكته قابل ملاحظه در این مورد، انتخاب مناسب دستگاه و بیمار است كه بهترین پاسخ درمانی را با حداقل عوارض داشته باشد.
لذا توجه به نوع و رنگ تاتو و سطح ضایعات پیگمانته، در انتخاب صحیح دستگاه لیزر و مدت استفاده از پالسها، در درمان بیمار بسیار حائز اهمیت است تا علاوه بر حصول اثربخشی از بروز عوارض جانبی نیز اجتناب شود. در صورتی كه درمان مناسبی در این زمینه صورت نگیرد، امكان پررنگتر شدن ضایعات تاتو و ایجاد اسكارهای بدشكل نیز وجود دارد. با توجه به اینكه به زعم برخی افراد استفاده از دستگاه لیزر شاید ساده به نظر برسد، ولی برای پزشكان عمومی كه دورههای لازم را در این زمینه ندیدهاند، به استفاده از این روش توصیه نمیشوند.