زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحريريه ماهنامه دنيای سلامت

اصلاح كردن به معنی كوتاه كردن و از بین بردن موهای زائد و ناخوشایند بدن است كه با كمك یك تیغ و یا هر وسیله تیغه‌دار انجام می‌شود.

تاریخچه
پیش از ساخته شدن تیغ، موهای بدن با استفاده از دو پوسته‌ای كه بر هم منطبق شده و موهای موردنظر را از ریشه جدا می‌كرد، اصلاح می‌شد. تقریبا 3000 سال قبل از میلاد، زمانی كه ابزارهای مسی كم‌كم در میان مردم رواج یافتند، تیغ‌های مسی كشف شدند. احتمالا اولین جرقه‌های گرایش انسان به زیبایی و بهداشت بیشتر از همین زمان زده شده است. كشیش‌های مصری جزء نخستین افرادی بودند كه از تیغ‌های مسی استفاده می‌كردند. اسكندر مقدونی، در قرن چهارم قبل از میلاد، استفاده از تیغ‌ها جهت اصلاح كردن را در قلمروی حكومتش رواج داد؛ زیرا به آراستگی و انضباط اهمیت ویژه‌ای می‌داد. 19 درصد از مردان بالای 15 سال، هر روز صورت خود را اصلاح می‌كنند. به طور میانگین مردان 15-20 ساله سالانه 275 مرتبه اصلاح صورت دارند و این رقم در میان مردان 20-65 ساله بسیار بیشتر است.

روش‌های اصلاح كردن

عمل اصلاح كردن از طریق تیغ‌های عمودی و البته مطمئن انجام می‌شود. اصلاح دستی یا همان اصلاح خیس و اصلاح خشك كه با تیغ برقی (ماشین ریش تراش) انجام می‌گیرد، دو نوع متداول از اصلاح كردن هستند. گاهی اوقات برای آسان‌تر شدن كار در حین استفاده از تیغ، بهتر است ابتدا موها با قیچی كمی كوتاه‌تر شده و بعد از تیغ استفاده شود.

روش قدیمی اصلاح كردن (اصلاح خیس)

این نوع اصلاح با كمك تیغ، فرچه اصلاح و صابون اصلاح انجام می‌شود. دو نوع تیغ دستی وجود دارد: تیغ مستقیم و تیغ مطمئن. تیغ مطمئن شامل بخش‌های كوچك است و تیغ‌های دوطرفه را نیز دربرمی‌گیرد. تیغ‌های دوطرفه، یكطرفه، تیغ‌های انژكتوری و تیغ‌های یكبار مصرف جزء این دسته هستند. اما تیغ‌های مستقیم كه امروزه نیز رایج می‌باشند، نیاز به كمی تمرین دارند. امروزه بسیاری از آرایشگران مجرب به راحتی از این‌گونه تیغ‌ها استفاده می‌كنند. با تیغ‌های مستقیم، یك اصلاح كامل و خوب انجام می‌گیرد. پس از ساخت تیغ‌های دوطرفه، دیگری نیازی به تیز كردن تیغ نبود. تیغ‌های دوطرفه به راحتی در دسترس هستند و هنوز هم توسط كارخانه‌های بسیاری در سرتاسر جهان تولید می‌شوند. به خاطر استفاده از تیغه‌ای كه دو لبه تیز دارد، این تیغه‌ها را دو طرفه می‌نامند. قبل از اصلاح خیس، از یك صابون، كرم، ژل یا كف برای روان شدن سطح پوست استفاده می‌شود. این كار از آسیب‌دیدگی پوست و سوزش آن به هنگام استفاده از تیغ جلوگیری می‌كند. علاوه بر این، موجب نرمی موها و راحت تراشیده شدن آنها می‌شود. اگر برای اصلاح از صابون استفاده شود، به فرچه مخصوص اصلاح نیز نیاز است. این فرچه باید موهای نرم و بلندی داشته باشد تا به راحتی بتوان صابون مخصوص اصلاح را روی پوست مالید.

بعد از اصلاح (Aftershave)

بسیاری از مردان پس از اصلاح از لوسیون برای كامل كردن و پایان دادن به عمل اصلاح استفاده می‌كنند. این لوسیون حاوی داروی ضدعفونی، از جمله الكل ایزوپروپیل است كه در صورت ایجاد خراش‌های كوچك و سطحی روی پوست در اثر اصلاح، زخم را ضدعفونی می‌كند و موجب نرمی و رطوبت سطح پوست می‌شود.

اصلاح برقی

تیغه‌های الكتریكی شامل مجموعه‌ای از تیغه‌های نوسانی و چرخشی هستند كه در پشت یك تراشه آهنی قرار دارند و این تراشه مانع از تماس مستقیم تیغه‌ها با پوست می‌شود. وقتی كه تیغ روی پوست قرار می‌گیرد، با حركت تیغه‌ها موهایی كه از سوراخ‌های تراشه بیرون آمده‌اند كوتاه می‌شوند. تیغه‌های دایره‌ای شكل، حركت دورانی دارند و تیغه‌های نوسانی حركت‌شان به سمت بالا و پایین است. تیغ برقی را نخستین بار جاكوب چیك در سال 1928 ساخت. اصلاح برقی در كنار داشتن برخی مزایا، معایبی نیز دارد. مثلا اینكه همواره نیاز به منبع انرژی برق دارد تا بتوان از آن استفاده كرد. در عوض، برای اصلاح نیاز به مرطوب و نرم كردن پوست نیست و پوست ایمنی بیشتری دارد و دچار زخم و خراشیدگی نمی‌شود. لوسیون‌های مختلفی برای قبل و بعد از اصلاح الكتریكی وجود دارد، اما این نوع اصلاح نیاز به لوسیون و یا مرطوب كردن و لیز كردن سطح پوست صورت نداد. تیغ‌های الكتریكی مختلفی مخصوص خانم‌ها طراحی و ساخته شده‌اند كه تفاوت چندانی هم با تیغ‌های الكتریكی مردانه ندارند.

عوارض جانبی اصلاح كردن

اصلاح كردن برخی مواقع همراه با عوارض جانبی است؛ مثل بریدگی پوست، خراش، سایش و خارش كه با تعویض تیغ اصلاح بعد از هربار مصرف، استفاده از كف‌های مناسب و حركت نرم و ساده دست هنگام كاربرد تیغ، می‌توان این عوارض را به حداقل رساند. برخی افراد از تیغ (یكطرفه و دوطرفه)، ژیلت و تیغ‌های برقی برای اصلاح استفاده می‌كنند؛ اما برخی دوست ندارند به بدنشان تیغ بزنند و استفاده از برخی پودرها (واجبی) و مومك را ترجیح می‌دهند.

بریدگی‌ها

هنگام اصلاح كردن ممكن است قسمتی از پوست بریده شود و مقداری خونریزی كند. این نوع بریدگی‌ها در اثر حركت‌های عمودی تیغ ایجاد می‌شوند. اگر چنین وضعیتی برای شما نیز پیش آمد، مقداری پنبه را به الكل آغشته كرده روی محل بریدگی بگذارید و كمی فشار دهید تا خونریزی قطع شود و یا یك برگه دستمال كاغذی را روی محل بریدگی قرار دهید. اصلاح كردن در حین دوش گرفتن و یا بعد از آن باعث می‌شود این نوع خونریزی‌ها در اثر بریدگی و خراش به حداقل برسد؛ زیرا جریان خون به علت انقباض عروق در حین دوش آب سرد، كم می‌شود.

سوختگی در اثر اصلاح

سوختگی در اثر اصلاح، به دنبال استفاده از تیغ‌های كند و یا شیوه نادرست استفاده از تیغ به وجود می‌آید. این مسأله 2-4 روز بعد از اصلاح روی پوست خود را نشان می‌دهد و بسته به میزان و سطح سوختگی، درمان آن از چند ساعت تا چند روز طول می‌كشد. در شرایط حاد، سوختگی در اثر اصلاح با برآمدگی و تورم پوست نیز همراه است. وقتی كه در ناحیه سوختگی مجددا مو رشد می‌كند. ممكن است جوش‌های چرك‌دار در آن نواحی ایجاد شود. عدم استفاده از نرم‌كننده پوست (مثل صابون و كف) قبل از عمل اصلاح نیز موجب سوختگی می‌شود. افرادی كه موهای زبر و خشن و یا پوست حساس دارند نیز دچار این عارضه می‌شوند. برای جلوگیری از این مسأله قبل از اصلاح حتما پوست خود را مرطوب و لغزنده كنید و یا از ژل مخصوص اصلاح استفاده نمایید. حركت دست نیز حین اصلاح باید در جهت رشد موها باشد. سعی كنید در حین اصلاح فشار كمتری به پوست وارد آید. از مصرف كلیه محصولات نامناسب هم كه ایجاد خارش و حساسیت می‌كنند، خودداری كنید (مثل برخی عطرها و ادكلن‌ها). در صورت استفاده از كرم بعد از اصلاح، كرم‌های حاوی آلوئه‌ورا و نرم‌كننده بسیار مناسب است. بهتر است قبل از اصلاح نواحی مورد نظر را با اسید سالسیلیك پاك كنید تا مواد روغنی و پوست مرده راحت‌تر از پوست جدا شوند. همچنین یك تكه پارچه گرم و مرطوب روی پوست‌تان بگذارید. با این كار موها نرم‌تر و اصلاح راحت‌تر می‌شود.