زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

زندگی بعد از بازنشستگی مجالی ا‌ست تا با آزادی بیشتری برای وقتمان برنامه‌ریزی کنیم. درحالی‌که برخی در اندیشهْ سپری کردن روزهای آرام، به ‌دوراز استرس و افت‌وخیز دوران شاغلی خود هستند

درباره چرایی احساس بی‌حوصلگی و رکود در میان برخی میان‌سالان با اشاره به نظریه «اریکسون» (نظریه‌پرداز حوزه روانشناسی) مبنی بر «زایندگی در برابر رکود» در دوران میان‌سالی، می‌توان گفت که از ۳۵ تا ۵۵ سالگی

در بازنشستگی پلکانی، فرد به تدریج بازنشسته می‌شود و به جای دو سال آخر کار، با کاهش روزهای کاری و بازنشستگی تدریجی در سه الی پنج سال آخر، برای ترک کار، آمادگی روحی پیدا می‌کند.

زندگی روزمره در دوران بازنشستگی مفروضات و کلیشه‌هایی برای خودش دارد. بیشتر آدم‌ها ذهنیت‌هایی درباره این دوران دارند و درباره فعالیت‌های روزمره‌شان پس از بازنشستگی خیال‌پردازی می‌کنند

سالمندی یکی از مراحل بحرانی زندگی انسان‌ها است که مشکلات فراوانی را در پی دارد. سالمندان با مشکلات بسیاری چون مشکلات شخصی، روان‌شناختی، اجتماعی و... دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

یک متخصص مغز و اعصاب با تشریح علائم پارکینسون، گفت: افراد ۵۰ سال به بالا باید هرگونه کندی در حرکت و لغزش دست ها را جدی بگیرند.

پیرچشمی یک بیماری نیست. نتیجه پیری طبیعی چشم است. عدسی چشم دقیقاً در پشت عنبیه قرار دارد و به ماهیچه‌های کوچکی متصل است که به تغییر شکل آن برای تمرکز کمک می‌کند.

مناسب‌ترین توصیه تغذیه‌ای برای سالمندان، مصرف غذاهای ساده و کم حجم است؛ به شکلی که تمامی نیازهای فرد سالمند به مواد مغذی تأمین شود و در عین حال متناسب با فرهنگ غذایی او باشد.

افسردگی بعد از بازنشستگی به احتمال بیشتر سراغ کسانی می‌آید که هیچ آمادگی برای ورود به این دوره از زندگی را ندارند. حتی کسانی که شغل آزاد دارند، با احساساتی مشابه افسردگی مواجه می‌شوند

پارکینسون در سالمندان یک بیماری عصبی، ناتوان کننده و پیشرونده است که به‌تدریج باعث تجزیه سلول‌های عصبی مغز شده و از تولید دوپامین‌های انتقال‌دهنده عصبی که برای تحقق عملکرد طبیعی مغز حیاتی هستند

میزان کمکی که یک فرد دارای زوال عقل در ارتباط با مراقبت‌های فردی نیاز دارد با توجه به آسیب مغزش متغیر است. یک بیمار مبتلا به آلزایمر در مراحل ابتدایی بیماری قادر خواهد بود از خود مراقبت کند اما ممکن است

عمر به سرعت در حال گذر است و سالمندی، موضوعی است که همه ما روزی با آن مواجه خواهیم شد. استقلال هر فردی در مقایسه با سال‌های جوانیش با بالاتر رفتن سن کمتر می‌شود و این امری بسیار طبیعی است.