مدت مدیدی است که مردم درباره اجزاء غذایی میدانند –کربوهیدراتها، چربیها و پروتئین ها- اما تا شروع قرن بیستم که دانشمندان نسبت به دیگر ترکیبات در غذا آگاه شدند، نمیدانستند که این ترکیبات نیز، عملکردهای اساسی برای زندگی انسانها و حیوانات دارند. این مواد اغلب ریز مغذیها نامیده میشوند. به استثناء برخی از املاح مانند كلسیم، فسفر و سدیم، بیشتر آنها فقط در مقادیر بسیار ناچیزی در بدن وجود دارند. اما آنها بیشتر از مقدار وزنشان در بدن كار انجام میدهند.
بیشتر ریزمغذیها در ابتدا به علت نقشی كه در عملكردهای حیاتی بدن داشتند كشف شدند، اغلب به دلیل اینكه كمبود یك ویتامین منجر به بیماری خاصی میشد. ویتامینها اغلب به دو دسته طبقه بندی میشوند: محلول در چربی (ویتامینهای A، D، E، و K) و محلول در آب (ویتامین C، تیامین B1 ، ریبوفلاوین B2، نیاسین B3، كولین، پنتوتنیك اسید B5، ویتامین B6، فولات، ویتامین B12، و بیوتین). تفاوت اصلی بین این دو گروه این است كه ویتامینهای محلول در چربی میتوانند در بدن تجمع یابند، اما انواع محلول در آب معمولا دفع میشوند و باید به طور منظم جایگزین شوند. ویتامینهای محلول در چربی به خاطر توانایی طولانیتر ماندنشان در بدن، میتوانند در مقادیر مصرف زیاد سمی باشند.
از آنجایی كه املاح دارای كربن نیستند تركیبات غیرآلی درنظر گرفته میشوند، در بسیاری از عملكردهای بدن از ساختن استخوانها تا حفظ عملكرد ایمنی بكار میروند. اخیرا مطالعات بسیاری اتفاق نظر داشتهاند كه عناصر كمیاب خاص – از آنجایی كه آنها با هم كمتر از 01/0 درصد از وزن بدن ما را تشكیل میدهند به این نام خوانده میشوند- عملكردهایی در بدن دارند كه آنها را بخش مهمی از رژیم غذایی ما میسازد.در اینجا به چندین ویتامین و ماده معدنی كه اغلب در رژیم غذایی كودكان كم هستند پرداخته میشود. درجدول زیر عنوان فهرستی از تمام ویتامینها، مواد معدنی، و عناصر كمیاب كه برای سلامت اهمیت دارند و منابع غذاییشان آورده شده است.
