زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تا شب پر کشید پیدا شد خورشید با مهربانی خندید و خندید با خنده‌اش شد همه جا روشن بُزی می‌دود میانِ چمن

فیل آمد آب بخورد قورباغه روی خرطومش پرید و گفت: «وای چه سُرسُره‌ای!» بعد روی خرطوم فیل هی سُر ‌خورد. فیل خنده‌اش گرفت. وقتی خندید خرطومش تکان خورد.

خورشید مو طلایی چه گرمی و زیبایی شب پشت کوه می‌خوابی صبح که میشه می‌تابی روشن میشه آسمون حتی توی خونه‌مون

بعد از ظهرها مادرم می‌خوابد. آن وقت من عروسکم را روی پایم می‌گذارم و برایش لالایی می‌خوانم. اما مادرم می‌آید و می‌گوید: «تو هم باید بخوابی.» آن‌وقت من غصه‌ام می‌گیرد.

دوستم، خیلی پوست شکلات جمع کرده است. پوست شکلات‌ها رنگارنگ و نازک هستند. او آنها را دستم داد و گفت: «نگاه کن چقدر قشنگند!» من دو دستی آنها را گرفتم. خیلی سُر و نرم بودند.

لالا، لالالا گُلم، لالالا فردا یک لک لک میاد به این‌جا میگه: «لک لکم پاهام بلنده اومدم نی نی با من بخنده آخه خنده‌هاش خیلی شیرینه هر کسی می‌خواد اونو ببینه».

صبح، یك كبوتر آمد پشت پنجره، داداش كوچولوی من با خوشحالی جیغ كشید و گفت: «جوجو، جوجو». من خندیدم و گفتم: «كوچولو، این كبوتر است. جوجو نیست».

من توی دفتر نقاشی‌ام يه كم آسمان كشيدم. بعد پايين صفحه يه كم چمن كشيدم. توی چمن يك خرگوش هم كشيدم. خرگوش كوچولو توی چمن می‌دويد. به طرف من آمد و گفت: «يه كم با من بازی می‌كنی؟»

خدا جونم چه خوب شد كه من را آفریدی صورت و دست و پا مو قشنگ و خوب كشیدی به من اجازه دادی كه دنیا رو ببینم گریه كنم، بخندم راه بِرَمو، بشینم

صبح، من موهای خرسی را كوتاه كردم. انگشت‌هایم را مثل قیچی به هم می‌زدم و می‌گفتم: «قچ، قچ، قچ، قچ.» خرسی چشم‌هایش را می‌بست تا موهایی كه قیچی می‌شوند توی چشمانش نرود.

لالالا، لالا گلم لالالا فردا خرگوشه مياد به اينجا

كلاغه گفت: «قار و قار» كلاه پشمي دارم فصل زمستون شده اونو سرم مي‌ذارم