زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه مجله کودک سالم

خبرچینی در کودکان - خصوصا در چهار سالگی - بسیار شایع است. در این سن کودکان به شرایطی که نگرانی، درد، شادی یا عصبانیت را به همراه دارند، آگاه هستند. آن‌‌ها واکنش‌‌های شما را می‌بینند و می‌توانند آن‌‌ها را پیش‌بینی کنند. گوش فرا دادن به حرف‌‌های کودکی که خبرچینی می‌کند یا با مقصر جلوه دادن دیگری سعی بر مبری کردن خود دارد، روش مناسبی برای آموزش مستقیم صحبت کردن و پرورش استقلال او نیست. به علاوه شما نباید او را به ادامه این رفتار تشویق کنید. باید به او بیاموزید که با آزار دادن دیگران نمی‌تواند توجه‌ای را که به دنبالش است، بدست بیاورد. احتمالا اگر از کودک بپرسید چرا می‌خواهد از دیگری خبر چینی کند، به انگیزه‌‌های او پی خواهید برد.
او دیگری را متهم به انجام کاری می‌کند تا چند و چون یک قانون را بررسی کند.
یک کودک گاه کار اشتباه دیگری را گزارش می‌دهد تا به خوبی قانون جدیدی را که به تازگی از آن مطلع شده، بشناسد و در نتیجه بهتر بتواند با آن برخورد کند. واکنش شما با فرد خاطی به دلیل این سرپیچی از قانون، کودک خبر چین را متقاعد می‌کند که درست عمل کرده است. او نیاز به تایید و شنیدن جملاتی همچون «تو درست می‌گویی؛ این کار اشتباه است. انتخاب تو درست بوده است.» دارد.
تا با یک بزرگسال متحد شود.
کودک برای متحد شدن با یک بزرگسال خبرچینی می‌کند. دقت داشته باشید برای برقراری نظم در خانواده کودک را همدست خود نکنید. اگر به خبر چینی او به دقت گوش بدهید، از او بابت این کار تشکر و خاطی را تنبیه کنید، حس حسادت را بین فرزندانتان بیدار خواهید کرد و رقابتی نادرست را بین آن‌‌ها به راه خواهید انداخت. برای رفع نیاز کودک برای متحد شدن با شما، از او در انجام دادن کارهای خانه کمک بگیرید.

واکنش مناسب
هرگز کودکی را که خبرچینی کرده، تشویش نکنید. (مخصوصا اگر هدف او متهم کردن دیگری باشد اگر عمل او نتیجه خاصی نداشته است...

 شما می‌توانید به او بگویید: «این وظیفه پدر و مادر است که اعمال فرزندانشان را زیر نظر داشته باشند.«یا» وظیفه تو نیست که آنچه را خواهر یا برادرت در غياب من انجام داده‌اند، به من اطلاع دهی.»
 شما می‌توانید او را به فکر کردن تشویق کنید: «آیا تو فکر می‌کنی این مساله‌ای که مطرح کردی، مهم است؟ فکر نمی‌کنی کارهای بسیار جالب‌تری وجود داشته باشد؟»
 او را تشویق کنید که بیشتر درباره خودش صحبت کند تا در مورد دیگران. می‌توانید به او بگویید:
«خیلی دوست دارم که در مورد خودت و کارهایی که انجام داده‌ای با من حرف بزنی.»
هشدار

فقط در صورتی به سخنان فرد خبرچین گوش فرا دهید که او قصد دارد در مورد کودکی که در حال انجام کاری خطرناک است، سخن بگوید. در این حالت می‌توانید مداخله کنید و در ضمن حتماً تذکر بدهید که او شانس آورده که کودک خاطی در حال انجام دادن کاری خطرناک بوده است. در این حالت خبرچینی نباید همراه با تنبیه باشد: چرا که این حرکت کودک از روی محبتش بوده است. 
اگر عمل او همراه با عواقب خاصی بوده است

 از فرد خاطی که کودک او را متهم به کاری کرده است، بخواهید که خودش اعتراف کند. «از آن کسی که کار اشتباهی را انجام داده است، می‌خواهم که خودش ماجرا را برای من تعریف کند تا اینکه بتوانیم مشکل را حل کنیم و از بقیه می‌خواهم که اصلا دخالت نکنند.»  اگر عمل اشتباه انجام شده، کودک شاکی را آزرده است، با دلداری دادن او شروع کنید و سپس از او بخواهید که به فرد خاطی بگوید، چرا عملش به او صدمه زده است و از فرد خاطی بخواهید که در فرصت مناسب درصدد جبران اشتباهش و جبران آن برآید.